Browsing by Author "Şahin, Ayşegül"

Now showing 1 - 8 of 8

Alnus glutinosa subsp. barbata ÇELİKLERİNDE KÖKLENDİRME DENEMELERİ
(II. Ulusal Karadeniz Ormancılık Kongresi, Cilt. II, s. 423–430, Artvin., 2002) Yahyaoğlu, Zeki; Ayan, Sezgin; Gerçek, Vildane; Şahin, Ayşegül
Bu araştırmada;Hızlı gelişme özelliği nedeniyle bölgesel odun ihtiyacına cevap verebilecek ve dolayısıyla doğal ormanlar üzerinde sosyal baskıyı bir ölçüde kaldırabilecek Doğu Karadeniz Ormancılığında stratejik önemdeki kızılağaç ele alınmıştır. Bu tür ile yapılacak ağaçlandırmalarda birim alandan alınacak ürün miktarının artırılabilmesi için genetik olarak ıslah edilmiş veya üstün olan fertlerin temin edilmesi gerektirmektedir. Çalışmada; çeliklerin köklendirilmesi üzerinde etkili olan faktörlerden; köklendirme ortamları, hormon dozu, çelik tipi ve materyal kaynağı (ortet yaşı) faktörlerinin etki şekli bağımsız denemelerle belirlenmeye çalışılmıştır. Köklendirme başarısının tespitinde köklenme yüzdesi, ramet boyu ve kök sayısı parametreleri esas alınmıştır.
DEĞİŞİK HORMON KONSANTRASYONLARININ Sequoia sempervirens (Lamb.) Endl.’in PLANLET GELİŞİMİ ÜZERİNE ETKİLERİ
(2013) Gerçek, Vildan; Ayan, Sezgin; Şahin, Ayşegül
Bu çalışmada; Sequoia sempervirens (Lamb.) (Sahil Sekoyası) Endl.'in hızlı gelişme gösteren üstün fertlerinden oluşan 6 farklı ortetten alınan sürgün uçlarının in-vitro koşullar altında indol bütirik asit (IBA) ve indol asetik asit (IAA) farklı dozlarının planlet gelişimi üzerine etkisi incelenmiştir. Denemelerde Murashige&Skoog MS besiyeri kullanılmıştır. MS besiyerinde IAA (2, 1.5, 1, 0.5 mg/L ) ve IBA (4, 3.5, 3, 2.5 mg/L)’nın dörder farklı konsantrasyonunun planletin sürgün ve kök oluşumuna etkileri araştırılmıştır. Ayrıca, planletlerin 7 farklı yetişme ortamındaki adaptasyon yetenekleri belirlenmiştir. Sonuç olarak, farklı ortetlere ait explantların in-vitro koşullarındaki gelişimlerinin farklı olduğu; besiyerlerdeki IAA dozu azaldıkça ve IBA dozu arttıkça planletin kök/gövde gelişiminde olumlu değişimler olduğu tespit edilmiştir. Farklı yetişme ortamlarından ise % 70 Barma turbası + % 30 kompost çay artığı ortamı en iyi sonucu vermiştir. In this study; six ortets were selected from fast growing plus trees of Sequoia sempervirens (Lamb.) Endl. in which shoot tips are used as the propagation materials. The effects of different concentrations of indole butyric acid (IBA) and indole acetic acid (IAA) were examined for planlets growing under in-vitro conditions. Murashige&Skoog medium MS was used as a four different concentrations of IAA (2, 1.5, 1, 0.5 mg/L) and IBA (4,3.5, 3, 2.5 mg/L) in order to examine the effect of these concentrations on the root and shoot developing characteristics. In addition, adaptation of planlets was studied on seven different gowth medias. As a result, different ortets showed significant differences in-vitro condition as an decreasing IAA and increasing IBA concentrations effected to the possitive growth of root and shoot development of planlets. The best growth media was found to be 70% Barma peat + 30% tea compost.
DEĞİŞİK HORMON KONSANTRASYONLARININ Sequoia sempervirens (Lamb.) Endl.’in PLANLET GELİŞİMİ ÜZERİNE ETKİLERİ
(2013) Gerçek, Vildane; Şahin, Ayşegül; Ayan, Sezgin
Bu çalışmada; Sequoia sempervirens (Lamb.) (Sahil Sekoyası) Endl.'in hızlı gelişme gösteren üstün fertlerinden oluşan 6 farklı ortetten alınan sürgün uçlarının in-vitro koşullar altında indol bütirik asit (IBA) ve indol asetik asit (IAA) farklı dozlarının planlet gelişimi üzerine etkisi incelenmiştir. Denemelerde Murashige&Skoog MS besiyeri kullanılmıştır. MS besiyerinde IAA (2, 1.5, 1, 0.5 mg/L ) ve IBA (4, 3.5, 3, 2.5 mg/L)’nın dörder farklı konsantrasyonunun planletin sürgün ve kök oluşumuna etkileri araştırılmıştır. Ayrıca, planletlerin 7 farklı yetişme ortamındaki adaptasyon yetenekleri belirlenmiştir. Sonuç olarak, farklı ortetlere ait explantların in-vitro koşullarındaki gelişimlerinin farklı olduğu; besiyerlerdeki IAA dozu azaldıkça ve IBA dozu arttıkça planletin kök/gövde gelişiminde olumlu değişimler olduğu tespit edilmiştir. Farklı yetişme ortamlarından ise % 70 Barma turbası + % 30 kompost çay artığı ortamı en iyi sonucu vermiştir.
Doğal Bazı Ardıç (Juniperus L.) Türlerinin Çelikle Üretim Olanakları
(Mayıs-2004 Cilt:4 No:1 ISSN 1303-2399 Gazi Üniversitesi, Orman Fakültesi Dergisi-Kastamonu, 2004) Ayan, Sezgin; Küçük, Mahir; Ulu, Fahrettin; Gerçek, Vildan; Şahin, Ayşegül; Sıvacıoğlu, Ahmet
Asli orman ağacı türlerimizden olan ardıç türlerinin; çimlenme engelinin bulunması yanında boş ve çürük tohum oranının fazlalığı nedeniyle çimlenme yüzdesi oldukça düşüktür. Bu nedenle kitlesel fidan üretiminde tohumla üretim teknikleri yanında vejetatif üretim tekniklerinin de kullanılmasını zorunlu hale getirmektedir. Bu çalışmada; Juniperus excelsa Bieb., J. sabina L., J. communis L. subsp. nana Syme., J. oxycedrus L. subsp. oxycedrus ve J. foetidissima Willd. türlerinin çelikle üretimi amacıyla, Gümüşhane yöresinden alınan çelikler 2 farklı köklendirme ortamında, indole -3- butrik asitin (IBA) farklı dozları kullanılarak sera koşullarında köklendirmeye alınmıştır. Köklendirme ortamı ve hormon dozu köklenme oranı üzerinde anlamlı düzeyde etkili olmazken, ardıç türleri arasında köklenme oranları bakımından önemli farklılıklar tespit edilmiştir. En yüksek köklenme oranı % 52.79 ile J. communis’te, en düşük köklenme oranı % 24 ile J. foetidissima’da gerçekleşmiştir. J. excelsa’da % 31.50, J. sabina’da % 38.42 ve J. oxycedrus’da % 31.83 oranında köklenme olmuştur. Ardıç türlerinin köklenme başarıları farklı olup, diğer türlere göre düşük köklenme gösteren ve ekonomik değerleri diğer türlerden yüksek olan boylu ardıç ve kokulu ardıç üzerine çalışmalar yoğunlaştırılmalıdır. Because of seed dormancy, excess rate of empty and dead seeds, germination percentage is low in juniper species which are main tree species in Turkey. Therefore, during mass seedling propagation, vegetative propagation techniques have to be attached importance together with generative techniques. In this study, the cuttings of Juniperus excelsa Bieb., J. sabina L., J. communis L. subsp. nana Syme., J. oxycedrus L. subsp. oxycedrus and J. foetidissima Willd. were collected from Gümüşhane region and tried to rooting in 2 rooting media and by using different rates of indole 3 butyric acid (IBA) under greenhouse conditions. Rooting medium and hormone level had no effect on the rooting rate significantly. As to rooting rate, juniper species showed important differences. The maximum rooting rate was estimated to be 52.79 % for J. communis. Whereas, the minumum rooting rate was estimated to be 24 % for J. foetidissima. The rooting rate was estimated to be 31.5 % for J. excelsa, 38.42 % for J. sabina and 31.83 % for J. oxycedrus. The rooting successes of juniper species are different. Therefore, the studies should be condensed on the J. excelsa and J. foetidissima which have lower rooting rate and have more economical value than the other species.
Orta ve Doğu Karadeniz Bölgesi Kızılağaç Plantasyonları Dikim Sıklığı Değerlendirmeleri
(Orman Mühendisliği Dergisi, Yıl.36, Sayı.11, s.4-8, Ankara., 1999) Ayan, Sezgin; Hasançebi, Şenel; Gerçek, Vildane; Şahin, Ayşegül
Paulownia Sieb.&Zucc. TÜR VE ORİJİNLERİNİN FİDANLIK AŞAMASI PERFORMANSLARI
(2010) Ayan, Sezgin; Gerçek, Vildane; Şahin, Ayşegül
Bu çalışmada; “Bazı Paulownia Türlerinin Türkiye’ye Adaptasyonu’’ isimli proje kapsamında Çin’den temin edilen üç Paulownia Sieb.&Zucc. türüne (P. tomentosa, P. fortunei ve P. elongata) ait 15 orijin ve P. fortunei x tomentosa melezine ait tohum materyalinin Trabzon-Of Orman Fidanlığı koşullarındaki fidanlık aşaması performanslarının karşılaştırması amaçlanmıştır. Her bir orijine ait boy ölçümü; fidanlar seradan açık alana çıkarıldıktan sonra 15 gün arayla gerçekleştirilmiştir. Ayrıca, vejetasyon dönemi sonu itibariyle ise orijinlere ait çap ve boy gelişimi ölçülmüştür. Boy bakımından en iyi ortalama gelişimin sırasıyla P. fortunei x tomentosa (91.7 cm), P. tomentosa Henan-Luoyang (85.2 cm), P. fortunei Guangxi-Guilin ve P. fortunei Hu The aim of this is to compare of growth performance of some Paulownia Sieb.&Zucc. species and their origins with each other at nursery stage in Trabzon-Of Nursery. Four Paulownia species and sixteen origins of those species have been studied. The seeds of species and the origins have been obtained from China. The hight growth of the seedlings related to the species and origins has been measured at every fifteen days interval after taking the seedlings out of the greenhouse. In addition, the collar diameter and hight growth of seedlings have been determined by the end of the first growing season. The analysis shown that P. fortunei x tomentosa (92.7 cm), P. tomentosa Henan-Luoyang (85.2 cm), P. fortunei Guangxi-Guilin and P. fortunei Hubei-Hunan (81.6 cm) origins have exhibited the best growth performance under the nursery conditions, respectively.
The Vegetative Propagation Possibilities of Black Alder [Alnus glutinosa subsp. barbata (C. A. Mey.) Yalt.]
(Softwood Cuttings” Pak. Journal of Biological Sciences, 9 (2):238–242., 2006) Ayan, Sezgin; Yahyaoğlu, Zeki; Gerçek, Vildan; Şahin, Ayşegül; Sıvacıoğlu, Ahmet
In this study, the collecting date of softwood cuttings, rooting media, or-tet age and cutting type were investigated on Alnus glutinosa subsp. barbata (C. A. Mey.) Yalt. Rooting media and cutting type showed no significant effect on the rooting percentage (RP), ramet height (RH) and rootlet number (RN) while or-tet age showed significant effect on these parameters. The highest RP as 56.7 and 48.30 0 were obtained for the tip cuttings and basal cuttings of 1+0 aged oftets, respectively, while the lowest RP as 00 was obtained for the tip cuttings of 2+0 aged oftets. Determimng of the lower RP for the cuttings of 2+0 aged oftets than the cuttings of the older ortets can be explained together with the ortet genetic character. The highest RH (18.3 cm) was obtained for the tip cuttings of the 1 +0 aged 01tets and RN (8.3 number) was obtained for the basal cuttings of the same ortets. The highest mean RP were obtained for the cuttings of 1+0 aged seed originating oftets and physiologically 1+0 aged sprout originating 01tets as 41.35 and 35.55 0 0, respectively. Based on the results of this study, basal cuttings of the young oftets, collected in the middle of the June should be used in the autovegetative propagation ofAlnus barbata.
TÜPLÜ DOĞU LADİNİ (Picea orientalis (L.) LİNK.) FİDANI ÜRETİMİNDE SUBSTRAT OLARAK ZEOLİTİN KULLANILABİLİRLİĞİ
(KTU, Ladin Sempozyumu, 19-22 Ekim 2005, Cilt. 1, s. 490-500, Trabzon., 2005) Ayan, Sezgin; Gerçek, Vildan; Şahin, Ayşegül; Sıvacıoğlu, Ahmet
Bu çalışmada; zeolit katkılı ve katkısız ortamlarda yetiştirilen doğu ladini fidan morfolojik karakterleri belirlenerek, zeolitin, yaygın bir şekilde katkı materyali olarak kullanılan pomza ve perlit substratları gibi kullanılabilirliği araştırılmıştır. Barma turbası (BT), kompost çay artığı (KÇA), perlit (P), iri pomza (CP), ince pomza (İP) ve zeolitin (Z) farklı hacimsel kombinasyonu (7:3, 5:2:3, 6:2:2, 7:2:1, 5:2:2:1) ile hazırlanmış 18 yetiştirme ortamına ekilen tohumlara, gözleme dayalı olarak sulama stratejisi ve aynı gübreleme rejimi uygulanmıştır. İki yaşlı (2+0) tüplü fidanlarda; her işlemde 30 fidan ve 3 tekrarlı olarak fidan boyu (FB), kök boğazı çapı (KBÇ), kök kuru ağırlığı (KKA), gövde kuru ağırlığı (GKA), gövde kuru ağırlığı / kök kuru ağırlığı (GKA/KKA) ve kuru kök yüzdesi (%K Kök) özellikleri belirlenmiştir. Çalışmanın sonucuna göre; yetiştirme ortamları arasında FB, KBÇ ve GKA/KKA ve %K Kök özellikleri bakımından anlamlı farklılık bulunmazken, KKA ve GKA bakımından anlamlı farklılık tespit edilmiştir. Maksimum GKA, BT (0,5)+KÇA (0,2)+CP (0,2)+Z (0,1) ortamında (3.244 gr) iken BT (0,6)+P (0,2)+Z (0,2) ortamında en düşük değer (1.593 gr) tespit edilmiştir. Ayrıca, maksimum KKA, BT (0,5)+KÇA (0,2)+CP (0,2) +Z (0,1) ortamında (1.824 gr) iken BT (0,6)+CP (0,2)+Z (0,2) ortamında (1.013 gr) tespit edilmiştir. Yetiştirme ortamlarına %20 oranında eklenen toz boyutundaki zeolit, fidan morfolojik karakterlerine olumsuz etki yapmıştır. Yine de doğal zeolit, doğu ladini tüplü fidan üretiminde perlit ve pomza gibi substrat olarak kullanılabilir. This study was designed to investigate influence of different growing media and their mixtures (with zeolite and without zeolite) on seedling morphological characteristics of oriental spruce (Picea orientalis L. (Link.)). Eighteen growth media with different volume combinations (%) (7:3, 5:2:3, 6:2:2, 7:2:1, 5:2:2:1) of Barma peat (BP), tea residue compost (CTR), fine pumice (FP), coarse pumice (CP), perlite (P) and zeolite (Z) were prepared as potting material, then sown with oriental spruce seeds. In this study, irrigation strategies were applied based on observation, and the same fertilization regime was applied to the all media. At the end of second growing period, 30 seedlings from each treatment with three replications were harvested and measured for height (SH), root collar diameter (RCD), root dry weight (RDW), stem dry weight (SDW), SDW/RDW and dry root percentage (DRP). As a result, significant difference was not determined among the treatments as to the SH, RCD, SDW/RDW and DRP. However, significant difference was determined among the growth media as to the RDW and SDW. The maximum SDW were determined for BP (0.5) +CTR (0.2)+CP (0.2)+Z (0.1) medium (3.244 g) while BP (0.6)+P (0.2)+Z (0.2) (1.593 g) medium showed minimum SDW. In addition, the maximum RDW were determined for BP (0.5)+CTR (0.2)+CP (0.2)+Z (0.1) medium (1.824 g) while BP (0.6)+CP (0.2)+Z (0.2) medium (1.013 g) showed minimum RDW. Addition of 20% zeolite to growing media types had a negative effect on the seedling morphological characters. Still, natural zeolite could be used as a substrate such as pumice and perlite