Siyah hardal (brassica nigra) ve ısırgan tohumu (urtica dioica) yağlarının gökkuşağı alabalıklarının (oncorhynchus mykiss) büyüme performansı, sindirim enzim aktivitesi ve bağışıklık yanıt üzerine etkileri

Abstract

Bu çalışmada, siyah hardal (Brassica nigra) ve ısırgan tohumu (Urtica dioica) yağlarının gökkuşağı alabalığında (Oncorhynchus mykiss) büyüme performansı, sindirim enzim aktiviteleri ve bağışıklık tepkileri üzerine etkileri incelenmiştir. Ayrıca çalışmanın sonunda balıklara intraperitonal olarak Aeromonas hydrophila ile enjekte edilmiş ve 14 gün boyunca balıkların yaşama oranları kaydedilmiştir. Bu amaçla balıklar siyah hardal (%0 (Kontrol), %0.5 (SH0.5); %1 (SH1); %2 (SH2) ve ısırgan otu tohumu yağı içeren yemlerle (%0 (Kontrol), %0,5 (IY0.5) %1 (IY1) ve %2 (IY2)) 60 gün boyunca belenmişleridir. Çalışmanın 30. ve 60. günlerinde balıklardan kan ve doku (böbrek, bağırsak ve mide) örnekleri alınarak sindirim enzimlerindeki ve bağışıklık tepkilerindeki değişimler incelenmiştir. Amilaz, çalışmanın 30. gününde kontrole göre IY gruplarında artmıştır (P<0,05). Çalışmanın sonunda herhangi bir farklılık gözlenmemiştir. Tripsin, tüm çalışma döneminde ve tüm deneme gruplarında kontrole kıyasla artış göstermiştir (P<0,05). Pepsin, kontrole kıyasla çalışmanın 30. gününde IY gruplarında artmıştır (P<0,05). Bu artış çalışmanın sonunda sadece SH2 grubunda gözlenmiştir (P<0,05). Lipaz, çalışmanın 30. gününde kontrole kıyasla IY0.5 grubunda artmış, SH0.5 grubunda azalmıştır (P<0,05). Çalışmanın 30. gününde solunum patlaması SH2, IY0.5 ve IY2 gruplarında kayda değer olarak azalmıştır. Çalışmanın sonunda solunum patlaması kontrol grubuna kıyasla SH0.5 ve IY1 ile benzerken (P>0,05) diğer tüm gruplarda önemli ölçüde azalmıştır (P<0,05). Kontrole kıyasla SH2 ve IY32 gruplarında çalışmanın 30. gününde artan potansiyel öldürme aktivitesi tespit edilmiştir (P<0,05). Kontrole kıyasla SH1 ve SH2 gruplarında lizozim aktivitesi önemli ölçüde artmıştır. Çalışma sonunda bu artış SH0.5, SH1 ve IY2 gruplarında gözlenmiştir (P<0,05). Miyeloperoksidaz SH1 ve SH2 gruplarında kontrole göre anlamlı olarak artmıştır. Kontrole kıyasla IY gruplarında herhangi bir farklılık gözlenmemiştir (P>0,05). Çalışmanın sonunda, tüm grupların miyeloperoksidaz aktivitesi, kontrole kıyasla önemli ölçüde artmıştır (P<0,05). Çalışmanın 30. gününde ön böbrekte IL-1β gen ekspresyon seviyeleri IY0.5 grubunda ve IY2'de artmıştır. Hemen hemen tüm gruplar IL-1β gen sunumu, çalışmanın 30. gününde bağırsakta artış göstermiştir (P<0,05). IL-6 böbrekte sadece çalışma sonunda IY0.5 grubunda yükselmiştir. Bağırsakta tüm gruplarda IL-6 gen sunumu, kontrole kıyasla önemli ölçüde artmıştır. IL-8, böbrekte çalışmanın 30. gününde gruplar arasına kontrole kıyasla bir farklılık gözlenmemiştir (P>0,05). Ancak tüm IY gruplarında çalışmanın 60. gününde IL-8 gen sunumu artışı tespit edilmiştir (P<0,05). Bağırsakta tüm gruplarda kontrole kıyasla IL-8 önemli ölçüde artmıştır (P<0,05). Çalışmanın v sonunda ise herhangi bir farklılık gözlenmemiştir (P>0,05). IL-10, çalışmanın 30. gününde kontrole kıyasla tüm deney gruplarında bağırsakta önemli ölçüde artmıştır (P<0,05). Ayrıca çalışmanın 30. gününde bağırsakta yükselmiş IL-12 tespit edilmiştir. Çalışmanın sonunda, deney grupları arasında büyüme performansı açısından gruplar arasında kontrole kıyasla önemli bir artış kaydedilmemiştir. Tüm grupların Aeromonas hydrophila ile yapılan kontrol testlerinde hayatta kalma oranı kontrole kıyasla önemli ölçüde artmıştır. Tüm bu sonuçlar, siyah hardal ve ısırgan otu tohumu yağlarının gökkuşağı alabalığının sindirim enzim aktivitelerini arttırdığını ve bağışıklık uyarıcı olarak kullanılabileceğini göstermektedir.