1950 sonrası Türk romanında köyden kente göç: Latife Tekin, sevgi soysal ve adalet Ağaoğlu örneği

Abstract

1950-1980 yılları arasında Türkiye’de köyden kente yapılan göçlerle birlikte hızlı bir kentleşme süreci meydana gelir. Bu süreç hem ekonomik hem de kültürel anlamda birçok değişikliği beraberinde getirirken göçlerle birlikte kentlerde de birçok sorun meydana gelir. Bunlardan en önemlisi de barınma amacıyla yapılan gecekondulardır. Kentleşme ile birlikte çağdaş bir kent kültürü olması beklenirken sadece gösterişten ibaret bir kent kültürü doğar. Göç eden bireyler üst tabakalara tırmanma umuduyla kente gelse de onların adına umutsuzluk ve yabancılaşma süreci başlar. Türk romanında yazarlar, yaşanan bu değişimleri tüm yönleriyle eserlerine konu ederler. Bu çalışmada özellikle hayatının bir sürecinde göç olgusunu yaşamış yazarlardan olan Latife Tekin’in Sevgili Arsız Ölüm, Berci Kristin Çöp Masalları romanları ve Sevgi Soysal’ın Yenişehir’de Bir Öğle Vakti romanında ve Adalet Ağaoğlu’nun Fikrimin İnce Gülü romanında göç olgusunun ardından kentlerde ve bireylerde meydana gelen değişikliklerini incelemek hedeflenmektedir. Türk Dili ve Edebiyatı bilim dalı bünyesinde yapılan çalışmalardan farklı olarak Türk edebiyatından seçilmiş kadın yazarların göç olgusuna dair bakış açısını irdelemek amaçlanmaktadır.