EKSTRAKSİYON YÖNTEMLERİNİN BİTKİLERİN ANTİMİKROBİYAL AKTİVİTESİNE ETKİSİNİN İNCELENMESİ

Abstract

Bu çalışmanın amacı, farklı ekstraksiyon yöntemlerinin (çalkalama, maserasyon ve soxhlet) bitkilerin antimikrobiyal aktivitesine etkisini test etmektir. Tıbbi ve aromatik özelliğe sahip olan Zingiberaceae familyasından üç faklı rizom zencefil (Zingiber officinale), havlıcan (Alpinia officinarum) ve zerdeçal (Curcuma longa) ile çalışılmıştır. Bitki örneklerinden özütler, çalkalama ve maserasyon için % 70 etanol kullanılarak, soxhlet için petrol eteri, n-hekzan, kloroform, aseton, metanol ve su ile ekstrakte edildikten sonra antimikrobiyal aktivitesi belirlenmiştir. Bu özütler, 18 farklı mikroorganizmaya (Bacillus subtilis DSMZ 1971, Enterobacter aerogenes ATCC 13048, Enterococcus faecalis ATCC 29212, Enterococcus faecium, Escherichia coli ATCC 25922, Klebsiella pneumoniae, Pseudomonas aeruginosa DSMZ 50071, Pseudomonas fluorescens P1, Salmonella enteritidis ATCC 13075, Salmonella infantis, Salmonella kentucky, Salmonella typhimurium SL 1344, Staphylococcus aureus ATCC 25923, Staphylococcus epidermidis DSMZ 20044, Listeria innocula, Listeria monocytogenes, Enterococcus durans ve Candida albicans DSMZ 1386) karşı test edilmiştir. Çalışmada, minimum inhibisyon konsantrasyonu (MİK) ve minimum bakterisidal/fungisidal konsantrasyonu MBK/MFK testleri kullanılmıştır. Elde edilen sonuçlar; bitki örneklerinden aktif madde ekstraksiyon yönteminin etkiyi nasıl değiştirdiğini açıkça ortaya koymaktadır. Bu sebeple bitki kökenli bileşiklerin anti-infektif özellikleri ile ilgili yapılacak herhangi bir araştırmada tek bir yöntem ile ekstraksiyon yerine, birden fazla ekstraksiyon yönteminin kullanılması önem arz etmektedir.