Lise düzeyinde mesleki turizm eğitimi ve işletmelerde beceri eğitimi yapan öğrencilerin yeterlilikleri

Abstract

Turizm, insanların katılımıyla gerçekleşen ekonomik, sosyal ve kültürel bir nitelikli bir olaydır. Turizm arzı yaratan ülkeler, turizmden elde ettikleri gelirin artmasıyla, turizm sektöründe istihdam edilen iş gücünün eğitimine önem vermişlerdir. Turizmde arz yönü güçlü olan ülkeler, kendi eğitim politikaları doğrultusunda mesleki eğitimlerini şekillendirmiştir. Türkiye’de mesleki eğitim, 3308 sayılı Mesleki Eğitim Kanunu ile düzenlenmiştir. Kanunda, gelişen ve değişen ihtiyaçlara cevap verebilmek için süreç içerisinde değişiklikler, eklemeler ve güncellemeler yapılmıştır. Mesleki turizm eğitimi de 3308 sayılı Mesleki Eğitim Kanunu kapsamında yürütülmektedir. Otelcilik ve turizm eğitiminde öğrencilerin teorik dersleri, alanın ihtiyacına göre donatılmış atölye ve dersliklerde, pratik eğitimleri de işletmelerde uygulanmaktadır. Turizm sektöründe konaklama ve yiyecek içecek hizmeti sunan işletmeler, turizm eğitiminin önemli bir paydaşıdır. Dolayısıyla turizm eğitiminin şekillenmesinde sektör temsilcilerinin görüşleri değerlidir. Bu çalışmada, sektör temsilcilerinin, öğrencilerin yeterlilikleri ile ilgili görüş ve değerlendirmelerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu bağlamda, Kültür ve Turizm Bakanlığı ile Milli Eğitim Bakanlığı arasında imzalanan “Meslek Eğitimi Geliştirme İş Birliği Protokolü” kapsamında, işletmelerde mesleki eğitim için, otelcilik ve turizm eğitimi veren 54 meslek lisesi ile eşleştirilen 38 otel işletmesinin (kat hizmetleri, yiyecek içecek, mutfak, ön büro ve insan kaynakları) 190 departman yöneticisi, çalışmanın evrenini oluşturmuştur. Departman yöneticilerine, 2 bölüm ve 32 maddeden oluşan anket uygulanmış ve tam sayım yapılmıştır. Parametrik ve betimsel yöntemlerle yapılan analizler sonucunda katılımcıların yaşlarının, mesleki tecrübelerinin ve eğitim durumlarının, maddelere verdikleri puanlarda farklılaşmaya neden olmadığı bulgusuna ulaşılmıştır. İşletmede çalışan personel sayısı ve öğrenci sayısı arttıkça, öğrencilerin mesleki gelişimleri ile ilgili yöneticilerin algılarının düştüğü çalışmanın en dikkat çekici bulgusudur.