İnanç merkezi ziyaretçilerin marka deneyimi, farkındalığı, etkileşimi, tatmini ve sadakatinin incelenmesi: Hz. Pir Şeyh Şaban-ı Veli Hazretleri örneği

Abstract

Bu araştırmanın temel amacı, Türkiye’de inanç turizmi bağlamında önemli bir destinasyon olarak kabul edilen Kastamonu ilindeki Hz. Pir Şeyh Şaban-ı Veli Hazretleri Külliyesi’ni ziyaret eden bireylerin marka deneyimi, marka tatmini ve marka sadakati düzeylerini analiz etmektir. Çalışma kapsamında ziyaretçilerin bu inanç merkezini tercih etme nedenleri; dinimanevi motivasyonlar, kültürel unsurlar ve bireysel, duygusal gerekçeler bağlamında değerlendirilmiş ve bu tercihlerin marka algısı üzerindeki yansımaları çok boyutlu olarak incelenmiştir. Bununla birlikte, dijitalleşme sürecinde sosyal medya kullanımının, ziyaretçilerin kutsal mekânlara ilişkin deneyim paylaşım eğilimleri üzerindeki etkisi analiz edilmiştir. Araştırma, nicel araştırma yöntemine dayalı olarak yürütülmüş olup, veri toplama aracı olarak anket tekniği kullanılmıştır. Kastamonu’daki Hz. Pir Şeyh Şaban-ı Veli Hazretleri Külliyesi’ni ziyaret eden toplam 209 katılımcıdan elde edilen veriler SPSS programı aracılığıyla analiz edilmiştir. Araştırma kapsamında, ziyaretçilerin demografik ve davranışsal özelliklerine göre marka deneyimi, tatmini ve sadakati değişkenlerinde anlamlı farklılıklar olup olmadığı incelenmiştir. Elde edilen bulgular, ziyaretçilerin duygusal, duyusal, bilişsel ve ilişkisel deneyimlerinin, marka tatmini ve sadakati üzerinde pozitif ve anlamlı etkiler yarattığını göstermektedir. Ayrıca sosyal medya üzerinden yapılan dini içerikli paylaşımların, mekâna yönelik marka farkındalığını ve duygusal bağlılığı güçlendirdiği belirlenmiştir. Bu bağlamda çalışma, inanç merkezlerinin dijital çağda marka perspektifiyle ele alınmasına yönelik özgün bir çerçeve sunmakta ve literatürdeki önemli bir boşluğu doldurmaktadır. Araştırmanın yalnızca belirli bir zaman diliminde ve Hz. Pir Şeyh Şaban-ı Veli Hazretleri Külliyesi’ni ziyaret eden katılımcılarla sınırlı kalması, sonuçların genellenebilirliğini kısıtlayan bir unsur olarak değerlendirilmektedir. Dolayısıyla bu çalışma, belirli bir ziyaretçi profili ve mekânsal bağlamla sınırlı olup, farklı inanç merkezleri ya da daha geniş örneklemler için doğrudan genelleme yapılması uygun olmayabilir.