ORDU ORMAN FİDANLIĞI EKOLOJİK KOŞULLARINDA BAZI GENİŞ YAPRAKLI ORMAN AĞACI FİDANLARININ MORFOLOJİK KARAKTERLERİ VE TSE’YE GÖRE DEĞERLENDİRİLMESİ ORDU ORMAN FİDANLIĞI EKOLOJİK KOŞULLARINDA BAZI GENİŞ YAPRAKLI ORMAN AĞACI FİDANLARININ MORFOLOJİK KARAKTERLERİ VE TSE’YE GÖRE DEĞERLENDİRİLMESİ

Abstract

Türkiye ormancılığında öncelikli faaliyetlerin başında ağaçlandırma, yapay gençleştirme ve rehabilitasyon gibi silvikültürel uygulamalar gelmektedir. Bu faaliyetlerin başarısında ise üretim materyali olarak kullanılacak fidan kalitesi ve özellikleri anahtar rol oynar. Bu nedenle; mevcut devlet orman fidanlıklarındaki özellikle kitlesel fidan üretimlerinde yetiştirilen fidanların kalite özelliklerinin belirlenmesi önem arz etmektedir. Bu çalışma; Ordu Orman Fidanlığında yetiştirilen Gürgen(3+0) Akçaağaç (2+0) ve Doğu Kayını (1+0) çıplak köklü geniş yapraklı türlerin morfolojik özelliklerinin (Fidan boyu (FB), Kök boğazı çapı (KBÇ), Gürbüzlük İndisi (Gİ), Dal sayısı (DS)) tespiti ve TSE standartlarına göre değerlendirilmesi amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırma objesi türlerin morfolojik karakterleri için yapılan korelasyon analizinde; FB-KBÇ arasında Doğu kayını için r=0,8606, dağ akçaağacı için r=0,8506 ve adi gürgen için ise r=0,636 şeklinde pozitif ve güçlü ilişkiler tespit edilmiştir. DS-FB arasında ise; Adi gürgen için r=6362 değeri tespit edilirken doğu kayını ve dağ akçaağacı fidanlarında DS-FB ilişkisi pozitif olmakla birlikte güçlü bir korelasyon olmadığı saptanmıştır. TSE standartlarına göre 1+0 yaşlı doğu kayını fidanlarının sadece %40’ı, 2+0 yaşlı dağ akçağacı fidanlarının %75,5’i, 3+0 yaşlı gürge fidanlarının ise %63,3’ünün 1. sınıf fidan olduğu tespit edilmiştir. Sonuç olarak bu fidanlarınüretiminde kullanılan “Tam Alan Serpme Ekimi”nin fidan kalitesi açısından uygun olmadığı kanaati oluşmuştur.