Pandeminin Gölgesinde Otoriter Devletin Kentsel Gündelik Hayata Müdahaleleri

Abstract

Bu çalışma, devletin otoriterleşme eğilimi ile kentsel mekân arasındaki ilişkiyi uzun süredir devam eden Koronavirüs krizi ile mücadelede gündelik yaşam aktivitelerine ve cereyan ettiği kentsel kamusal alanlara yönelik alınan kısıtlama, yasaklama ve tedbir kararları üzerinden ele almaktadır. Bu çalışmanın temel amacı, salgınla mücadelede, devletin kentsel mekâna ve gündelik hayat aktivitelerine müdahale aracı olarak kanun yerine benimsediği genelge ve kurul kararlarının, Türkiye örneğinde otoriterleşme eğilimini hızlandıran ve olağanlaştıran düzenlemelere dönüştürüp dönüşmediğini ortaya koymaktır. Üst yapı olarak devlet aygıtının geliştirdiği kentsel mekânsal bir hegemonya çözümlemesi anlamında bu çalışmada, kriz anlarında istisna halini olağanlaştıran kent odaklı düzenlemelerin, devletin baskı aygıtlarının kullanımının gerekliliği ya da zorunluluğuna meşru zemin sağlayan temel unsurlar haline geldiği savlanmaktadır. Bu bağlamda, çalışmada Pandemi döneminde salgınla mücadele ve kamu düzenini sağlama maksadıyla il bazında alınan kararlar - Cumhurbaşkanı ve İçişleri Bakanlığı genelgeleri ve Umumi Hıfzıssıhha Kurulu ile Valilik karar örnekleriirdelenerek, devlet müdahaleleri ile kentsel gündelik hayat arasındaki çelişkiler ortaya konmaktadır. Burada çalışmanın dikkat çekmek istediği temel husus, kentsel gündelik hayata yönelik alınan kısıtlama, yasaklama ve tedbir kararlarının hukukiliğinin tartışılmasından ziyade, kentlerin, istisnai halleri olağanlaştırarak meşruluğunu artırmaya çalışan otoriter devletçi anlayışın inşa etmek istediği yeni normal devlet düzeninin hedef mekânları haline geldiğidir.