BOLŞEVİKLERİN NAZARINDA İSLÂM DİNİ VE ONUN ZUHÛRU

Abstract

Sosyal demokrasi, tüm dünya görüşünü bilimsel sosyalizme yani Marksizm’e dayandırır. Marksizm’in felsefi tabanı, kesinlikle tanrıtanımaz ve kesinlikle tüm dinlere düşman bir materyalizmdir. Marks’ın “din halkın afyonudur” ilkesi, din konusunda tüm Marksist görüşün köşe taşıdır. Marksizm, her zaman bütün modern dinleri, ibadethaneleri ve dinsel örgütleri, işçi sınıfının sömürülmesine hizmet eden burjuvanın araçları olarak görmüştür. Bu sebeple dinin ve dinsel cemaatlerin devletle bir bağı olmamalıdır. 1917 İhtilâli’nden sonra Sovyetlerin din politikası, özellikle Müslüman ahali üzerinde bir taraftan dinsizliği, diğer taraftan ise Hıristiyanlığı propaganda etmek şeklinde ortaya çıkmıştır. İslâm’ın Tanrı, Peygamber, Kur’an gibi temel kaynakları materyalistik açıdan ele alınmış, Müslümanların temel dini inançları sarsılmaya çalışılmıştır. Bu çalışmada Bolşevik propagandalarına esas olan Marksizm’in İslâm anlayışı ele alınmıştır.