Öğretmen Adaylarının Çevreye Yönelik Ekosentrik, Antroposentrik ve Antipatik Tutumları

Abstract

Araştırmada, öğretmen adaylarının çevreye yönelik antroposentrik, ekosentrik ve antipatik tutumlarını belirlemek, bazı değişkenler açısından incelemek ve boyutlar arasındaki ilişkiyi tespit etmek amaçlanmıştır. Çalışmada ilişkisel tarama yöntemi kullanılmıştır. 800 öğretmen adayı ile yürütülen araştırmanın verileri Erten (2007) tarafından Türkçe’ye uyarlanan Ekosentrik, Antroposentrik ve Çevreye Yönelik Antipatik Tutum Ölçeği ile toplanmıştır. Verilerin analizinde betimsel istatistikler, bağımsız gruplar t testi, tek yönlü varyans analizi kullanılmıştır. İlişkinin belirlenmesi için de Pearson Momentler Çarpımı Korelasyon Katsayısı hesaplanmıştır. Verilerin analizi sonucunda ekosentrik tutumların kız öğrenciler, antipatik tutum puanlarının erkek öğrenciler lehine olduğu görülmüştür. Sınıf düzeyi değişkeni açısından düzey arttıkça ekosentrik tutum puanlarının arttığı ve antipatik tutum puanlarının azaldığı tespit edilmiştir. Öğrenim görülen lisans programı değişkeni bakımından öğretmen adaylarının antipatik tutum puanlarında Sosyal Bilgiler Eğitiminde öğrenim gören öğretmen adayları lehine anlamlı bir farklılık bulunmuştur. Ayrıca ekosentrik tutumla antroposentrik tutum arasında pozitif yönde; antipatik tutum arasında negatif yönde, antroposentrik ve antipatik tutumlar arasında da pozitif yönde anlamlı bir ilişki saptanmıştır. Bu doğrultuda eğitim fakültelerinde çevre merkezli yaklaşımları temel alan çevre eğitimi verilmesi önerilebilir.