Türkiye’deki Kızılçam (Pinus brutia Ten.) populasyonları arasında ve içindeki genetik varyasyon

Abstract

Çalışmanın amacı: Genetik varyasyon, ekonomik açıdan değerli ağaç türlerinin sürdürülebilirliği için önemli bir kriterdir. Bu çalışmada, Türkiye'deki Kızılçam (Pinus brutia Ten.) tohum meşcerelerinde türün bazı morfolojik özellikleri kullanılarak genetik farklılıkların belirlenmesi amaçlanmıştır. Materyal ve Yöntem: Bunun için; tohum örnekleri Orman Ağaçları ve Tohumları Islah Araştırma Entitüsü Müdürlüğünde kayıtlı 14 adet kızılçam tohum meşcerelerinden elde edilen tohumlar ile gerçekleştirilmiştir. Fideciklerden elde edilen13 morfolojik özellikte ( çimlenme yüzdesi, yaşama yüzdesi, yaşama yüzdesi/ çimlenme oranı, kök boğazı çapı (40-45 günlük fideciklerde), hipokotil uzunluğu, kotiledon sayısı ,kotilodon uzunluğu, kotilodon genişliği, kök boğazı çapı (1- yaşlı fideciklerde), epikotil uzunluğu, ibre uzunluğu, ibre genişliği ve dal sayısı) ölçüm yapılmıştır. Sonuçlar: Elde edilen veriler Cluster ve Penrose istatistiki analizlerle test edilmiştir. Analizlerde Kızılçam tohum meşcerelerinde ve meşcere arasında morfolojik özellikler bakımından önemli farklılıkların bulunduğu görülmektedir. Genetik farklılıkların populasyonlar arasında, populasyonlar içindeki farklılıklardan daha az olduğu tespit edilmiştir. Araştırma vurguları: Bu çalışma populasyonlar içindeki yüksek genetik varyasyonun ıslah programlarında genetik kazanç için bir fırsat olabileceğini göstermektedir