TAHÂVÎ BAĞLAMINDA İKİ FARKLI HANEFÎLİK OKUMASI (EKMELÜDDÎN EL-BÂBERTÎ VE İBN EBİ’L-İZZ ÖRNEĞİ)

Abstract

Hem Müslümanın günlük hayatında karşılaşabileceği sorunlara makul ve pratik fıkhî çözümler getirmesi, hem de kucaklayıcı itikâdî görüşleri ile Ebû Hanîfe (ö.150/M.767), sadece mevâlinin değil tüm Müslümanlar katında önemli bir âlim olmuştur. Onun görüşlerinin Mısır bölgesinde takipçisi ve belirgin ilk temsilcisi İmam Tahâvî’dir (ö.321/M.933). Bu çalışmada İmam Tahavî üzerinden Mısır’daki Hanefîlik algısının izlerini bulmayı hedeflemekteyiz. Bu hedef doğrultusunda çalışmamız, Ekmelüddîn el-Bâbertî (ö.786/M.1384) ile İbn Ebi’l-İzz’in (ö.792/M.1390) İmam Tahavî’nin el-Akîdetü’t- Tahâviyye veya Beyanü Akîdeti Ehli’s-Sünne ve’l-Cemaa isimli eseri üzerine yazdığı şerhlerde ortaya koyulan Hanefîlik algısı üzerinden şekillenecektir. Ancak çalışmamızın makale sınırlarını aşmaması için, söz konusu âlimlerin iman görüşleri etrafında bir soruşturma yapılacaktır. Bu hedef doğrultusunda Ekmelüddîn el-Bâbertî ve İbn Ebi’l-İzz’in şerhlerine yansıttığı gelenek tespit edilecek ve Hanefîliğe dair farklı sunumlarının sebebi araştırılacaktır.