Reçine temizleme işlemlerinin sarıçam ağaç malzemeye uygulanan su bazlı vernikte bazı yüzey özelliklerine etkisi

Abstract

Bu çalışmanın amacı, sarıçam ağaç malzeme yüzeylerinde reçinenin sebep olacağı bazı olumsuz özellikleri farklı yüzey temizleme işlemleri ve su bazlı vernikler ile ortadan kaldırmaktır. Ayrıca, farklı reçine temizleme ve astar kat uygulamalarının iki bileşenli son kat vernikte sertlik, parlaklık, toplam renk değişimi ve yapışma dirençlerinin belirlenmesi ikinci amacı oluşturmaktadır. Bu amaçları gerçekleştirmek için sarıçam (Pinus sylvetsris L) odunu örnek yüzeylerine reçine temizleyici olarak; aseton, etilglikol, benzen, trikloretilen ve selülozik tiner, arap sabunu, amonyak, potaşe, sud kostik, hidrojen peroksit, soda, aseton + potaşe, aseton + sud kostik ve sud kostik + hidrojen peroksit uygulanmıştır. Ayrıca, pürmüz tabancası ile yakma ve sodyum bikarbonat ile yüzey aşındırma işlemleri de yapılmıştır. Ardından, örnek yüzeyleri tek bileşenli primer dolgu verniği, tek bileşenli akrilik modifiye polimer dolgu verniği ve iki bileşenli akrilik modifiye poliüretan kopolimer son kat vernik ile kaplanmıştır. Vernik katmanlarının; yapışma direncine etkisi ASTM D 4541 (çekme testi) ve ASTM D 3359 (çapraz kesim testi), parlaklığı ASTM D 523–89, toplam renk değişimi ASTM D 2244–02 ve sertliği ASTM D 2240 esaslarına göre belirlenmiştir. Çalışma sonuçlarına göre; en yüksek yapışma direnci soda ve TriKlE ile işlem görüp D18 astar vernik uygulanan örneklerde, en yüksek sertlik değeri SBK ile işlem görüp JAI astar vernik uygulanan örneklerde ve en yüksek toplam renk değişimi pürmüz tabancasıyla işlem görüp D18 astar vernik uygulanan örneklerde tespit edilmiştir. En düşük parlaklık değeri ise pürmüz tabancası ve SBK ile işlem gören örneklerde belirlenmiştir. Ayrıca, mikroskop kamera (MICAM) ile yapılan detaylı incelemeler sonucunda reçine temizleme işlemlerinin reçine kusmalarını tamamen yok etmediği görülmüştür.