KASTAMONU YÖRESİ SARIÇAM MEŞCERELERİNDE ÇAP DAĞILIMLARININ MODELLENMESİ

Abstract

Bu çalışmada, Kastamonu yöresi saf sarıçam (Pinus sylvestris L.) meşcerelerinin çap dağılımlarının modellenmesi ve ağaç sayısı, orta çap, sıklık, bonitet sınıfı, kapalılık, gelişim çağı ve meşcere tipi gibi meşcere özelliklerinin en uygun dağılım fonksiyonunun seçimi üzerine olan etkilerinin araştırılması amaçlanmıştır.

Çalışma materyali olarak Orman Genel Müdürlüğü Orman İdaresi ve Planlama Daire Başkanlığı arşivinden temin edilen 890 adet örnek alan verisi kullanılmıştır. Çap dağılımlarının modellenmesinde Beta, Gamma-2p, Gamma-3p, Johnson SB, Lognormal-2p, Lognormal-3p, Normal, Weibull-2p ve Weibull-3p olasılık yoğunluk fonksiyonlarından yararlanılmıştır. Olasılık yoğunluk fonksiyonlarının başarılarının ortaya konulması ve en uygun fonksiyonun belirlenmesinde Kolmogorov-Smirnov (KS), Anderson-Darling (AD), Ki-kare (X2) ve Hata İndeksi (e) ölçütleri kullanılmış ve fonksiyonlar her bir örnek alan için bu ölçütlere göre başarı sıralamasına tabi tutulmuştur. Çeşitli meşcere özelliklerinin en uygun fonksiyonun seçimi üzerindeki etkileri ise Kruskal-Wallis ve Ki-kare testleri yardımıyla belirlenmiştir.

İstatistiksel ölçütlere göre yapılan karşılaştırmalar sonucunda Johnson SB olasılık yoğunluk fonksiyonu tüm ölçütler bakımından en başarılı fonksiyon olarak belirlenmiştir. Olasılık yoğunluk fonksiyonlarının örnek alan bazında en başarılı bulunma durumları meşceredeki ağaç sayısı, meşcere orta çapı, kapalılık, gelişim çağı ve meşcere tipi bakımından anlamlı farklılık gösterirken, sıklık ve bonitet sınıfları bakımından herhangi bir farklılık göstermemiştir.

Sonuç olarak, Kastamonu yöresi saf sarıçam meşcerelerinin çap dağılımlarının modellenmesinde Johnson SB olasılık yoğunluk fonksiyonunun en başarılı fonksiyon olduğu ve çeşitli özellikler bakımından farklılık gösteren bu meşcereler için düzenlenecek çap dağılım modellerinde Johnson SB fonksiyonunun kullanılabileceği belirlenmiştir.