KASTAMONU BÖLGESİ SUBALPİN BASAMAĞINDAKİ GENÇLEŞTİRME OBJELERİ VE SİLVİKÜLTÜREL UYGULAMALAR

Abstract

Türkiye, çeşitli yüzey şekillerine sahip bulunan yüksek ve genellikle dağlık bir ülkedir. Bu bağlamda, Türkiye’de çeşitli ekolojik koşullarda ve farklı türlerde subalpin basamakta silvikültürel müdahaleye obje geniş sahaların mevcut olduğu söylenebilir. Ancak, genel olarak ülke ormancılığının geçirmiş olduğu gelişim süreci ve mevcut durumu dikkate alındığında bu sahalarda, farklı bir yaklaşımla ve ciddi hassasiyetle silvikültürel uygulamaların yapılmasını zorunlu kılmaktadır. Çünkü, subalpin basamaktaki ormanların korunması ve sürdürülebilirliği, çok uzun süreli, lokal bazdaki ekolojik tespitleri ve tek ağaç/küme şeklinde küçük alanlı müdahaleyi vb. özel teknik çalışmaları gerektirmektedir. Çalışmada, Kastamonu Bölgesinde subalpin basamaktaki gençleştirmeye obje alanlar belirlenerek, Tosya Orman İşletmesi, Kösdağ Orman İşletme Şefliği 1950-2050 m kuşağındaki, 81 ve 108 nolu bölmelerde yapılan doğal ve yapay gençleştirme uygulamaları kritik edilmiştir. Özelde 81 ve 108 nolu bölmeler üzerinde yapılan irdelemelerle birlikte genele ait subalpin basamaktaki olası silvikültürel uygulamalar için öneri ve görüşler sunulmuştur. Bu bildiriyle; mevcut yönetmelikler ve teknik ormancılık birikimiyle müdahale edilmesi mahsurlara yol açabilecek ancak, muhafaza karakterine ayırıp hiç dokunulmaması ise uzun vadede nispi stabilitenin ve vitalitenin bozulmasına sebep olunabilecek yüksek dağ ormanlarına, yöresel bazda ilgi çekip, uygulamalara yön ve ivme katmak amaçlanmıştır.