Teknoloji destekli argümantasyon tabanlı öğretimin öğretmen adaylarının teknolojik pedagojik alan bilgisi öz değerlendirmelerine ve kavramsal anlayışlarına etkisi

Abstract

Bu araştırmanın amacı, uygulama öncesinde öğretmen adaylarının dönüşüm geometrisi ile ilgili bilgilerinin ve TPAB öz değerlendirmelerinin hangi düzeyde olduğunu belirlemek, teknoloji destekli argümantasyon tabanlı bir dönüşüm geometrisi öğretiminin, öğretmen adaylarının dönüşüm geometrisi konusundaki akademik başarılarına, TPAB öz değerlendirme düzeylerine, dönüşüm geometrisi konusundaki kavramsal anlayışlarına etkisini araştırmak ve öğretmen adaylarının dönüşüm geometrisi öğretimi sürecinde gerçekleştirilen öğretim uygulamalarına ilişkin görüşlerini incelemektir. Araştırmada iç içe (gömülü) karma araştırma deseni kullanılmıştır. Araştırmanın nitel boyutunda nitel araştırma desenlerinden durum çalışması, nicel boyutunda ise deneysel araştırma desenlerinden ön test-son test kontrol gruplu yarı deneysel desen kullanılmıştır. Araştırma Analitik Geometri-I dersi kapsamında yürütülmüştür. Araştırmanın çalışma grubunu üçüncü sınıfta öğrenim görmekte olan 43 ortaokul matematik öğretmen adayı oluşturmuştur. Deney grubunda 21 öğretmen adayı, kontrol grubunda ise 22 öğretmen adayı yer almıştır. Veri toplama aracı olarak, uygulama öncesinde ve sonrasında Teknolojik Pedagojik Alan Bilgisi Öz-Değerlendirme Ölçeği (TPABÖDÖ), Dönüşüm Geometrisi Başarı Testi (DGBT) kullanılmıştır. Ayrıca, uygulama sonrasında açık uçlu anketler kullanılmış ve her bir gruptan ikişer öğretmen adayı ile görüşmeler yapılmıştır. Uygulama sürecinde, deney grubunda teknoloji destekli argümantasyon tabanlı dönüşüm geometrisi öğretimi, kontrol grubunda ise mevcut öğretim yöntemi ile dönüşüm geometrisi öğretimi gerçekleştirilmiştir. Uygulama süreci haftada 3 ders saati olmak üzere toplam dört hafta (12 ders saati) sürmüştür. Nicel verilerin analizinde, grup içi karşılaştırma yapmak için bağımlı gruplar t testi ve gruplar arası karşılaştırma yapmak için bağımsız gruplar t testi kullanılmıştır. DGBT’den ve görüşmelerden elde edilen nitel verilerin analizinde betimsel analiz tekniğinden yararlanılmıştır. Açık uçlu anketlerden elde edilen nitel veriler içerik analizi yöntemi ile analiz edilmiştir. Araştırmada, başlangıçta öğretmen adaylarının dönüşüm geometrisi ile ilgili sahip oldukları bilgi birikiminin düşük düzeyde olduğu görülmüştür. İki grubun başlangıçtaki TPAB öz değerlendirmelerine bakıldığında, AB ve TB dışındaki tüm alt boyutlara ilişkin öz değerlendirmelerinin yüksek düzeyde olduğu, AB ve TB alt boyutlarına ilişkin öz değerlendirmelerinin ise orta düzeyde olduğu anlaşılmıştır. Uygulama süreci sonrasında, teknoloji destekli argümantasyon tabanlı dönüşüm geometrisi öğretiminin, öğretmen adaylarının bu konudaki akademik başarılarına ve kavramsal anlayışlarına olumlu etkisi olduğu, fakat TPAB öz değerlendirmelerine herhangi bir etkisi olmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca, deney grubundaki öğretmen adaylarının teknoloji destekli argümantasyon tabanlı dönüşüm geometrisi öğretimiyle ilgili görüşlerinin genellikle olumlu, kontrol grubundaki öğretmen adaylarının mevcut öğretim yöntemiyle yapılan dönüşüm geometrisi öğretimiyle ilgili görüşlerinin ise genellikle olumsuz olduğu belirlenmiştir.