Sıçanlarda Oleik Asit İle Oluşturulan Akut Akciğer Hasarı Modeli Üzerine Tocilizumab, Deksametazon Ve Gossypin Maddelerinin Etkinliğinin İncelenmesi

Abstract

Günümüzde COVİD pandemisi nedeniyle akciğer hasarı ile sonuçlanan vakalar ile ölümlerin çok sayıda olduğu gözlenmektedir. Bunun en önemli sebebi virüsün yol açtığı akut solunum sıkıntısı sendromu (akut respiratuar distres sendrom – ARDS)’dir. ARDS, inflamasyon ve sitokin salınımı ile karakterize, ölüm oranı ve görülme sıklığı yüksek, mekanizması içinde önemli ROS salınımı olan ve buna bağlı olarak şiddetli doku hasarına neden olan, ayrıca halen kesin olarak tedavi edilemeyen ölümcül bir hastalıktır. Ayrıca, ARDS yoğun bakım, hastanede kalış süresi ve hastalık sonrası meydana gelen kalıcı hasarlar gibi nedenlerle tedavi masrafları ve mortalitesi halen oldukça yüksek bir hastalıktır. ARDS hastalığının oluşum mekanizması endotel hasarı, ROS ve antioksidan sistem ile yakın ilişkilidir. Bu proje ile ratlarda oleik asit ile deneysel olarak oluşturulan akciğer hasarında (ARDS modeli) tocilizumab, deksametazon ve gossypin moleküllerinin tedavi edici etkilerinin ortaya konulması ve etki mekanizmasının araştırılması amaçlanmıştır. Ratlara intravenöz olarak oleik asit uygulandıktan sonra intraperitonal yolla tocilizumab (2 ve 4 mg/kg), deksametazon (0.1 ve 1 mg/kg) ve gossypin (5, 10 ve 20 mg/kg) çeşitli dozlarda verilecektir. Oluşan etki, hem kan, hem de tüm dokularda, biyokimyasal (antioksidan sistem ve sitokinler) parametreler ile gelişen histopatolojik değişiklikler ortaya konulacaktır. Elde edilen veriler değerlendirilerek yeni parametrelere ulaşılacak ve mekanizma tam olarak ortaya konulacaktır. Böylelikle açıklanacak mekanizma ile literatürde var olan boşluklar doldurulacak ve yeni fikirlerin üretilmesi için yeni yollar ortaya çıkacaktır.