Ulusal Basına Göre Demokrat Parti Dönemi Ahlak Anlayışı

Abstract

Basın ve yayım ile ilgili yapılan faaliyetler hem radyo, televizyon, internet hem de gazeteler yoluyla kitleleri olaylardan haberdar etme yanında bir fikrin oluşması, yaygınlaşması gibi kamuoyu oluşturma ve kamuoyunu biçimlendirmede önemli roller oynamaktadır. Basın kurumu içerisinde yer gazeteler günümüzde olduğu gibi tarihsel süreçte de en yaygın kullanılan iletişim araçlarıdır. Gazetelerde siyasi, sosyal, kültürel vb. alanlarda pek çok haber yer almakta, bu haberler yanında bilgilendirici kimi metinlere yer verilmektedir. Bu içerikler aracılığı ile doğrudan ya da dolaylı olarak bazı mesajlar okuyucuya sunulmaktadır. Sunulan bu mesajlardan birisi de tarihsel süreçte sürekli önemli bir konu olarak toplumların farklı kurumlarında ve kişi hayatında gündemde kalmış olan ahlaktır. Ahlak gerek felsefi anlamda gerekse pratik bir takım sonuçları bulunan bir alandır. Bu alanın eğitimi de farklı şekillerde önemsenen bir konudur. Davranış biçimlerini öğretmeyi hedeflemesi de ahlak eğitimi evden başlayarak, okulda ve kitle iletişim araçlarında yer almasını gerekli kılmaktadır. Bu yer alma biçimi günümüzde olduğu tarihsel süreçte de görülmektedir.

Bu araştırmanın amacı tarihsel bir dönem olan Demokrat Parti Döneminin ilk hükümet yıllarını içeren 1950-1951 yıllarında ulusal yazılı basında ahlak konusunun hangi durumlarda ve nasıl haber olduğunu analiz etmek ve değerlendirmektir. Bu amacı gerçekleştirmek için nitel araştırma desenlerinden durum çalışması kullanılacaktır. Ankara Milli Kütüphane’de bulunan ulusal gazetelerden taranmış haberler içerik ve betimsel analize tabi tutulacaktır. Analiz sonucunda elde edilecek bulguların ve bu bulgular ışığında ulaşılacak sonuçların demokrasi tarihimiz kadar eğitim tarihimiz açısından da önemli bir dönem olan tarihsel bir döneme ait ulusal yazılı basında ahlak ve ahlak eğitimi konusunun durumunu ortaya koyacağı, kamuoyu oluşturmada ahlak konusunun nasıl bir eğitim aracı olarak kullanıldığını belirlemeye katkı sağlayacağı ve ahlak eğitiminin tarihsel teorik çerçevesi içerindeki bir boşluğu dolduracağı düşünülmektedir.