Bazı 1,3,4-Tiyadiazol Bileşikleri Ve Shiff Bazı Türevlerinin Sentezlenmesi, Yapılarının Aydınlatılması Ve Kuantum Mekaniksel Çalışması

Abstract

Heterosiklik bileşiklerin kimyası, organik kimya alanında önemli araştırma alanlarından birisidir. Doğal ya da sentetik farklı yapıdaki heterosiklik bileşiklerin çoğu biyolojik açıdan aktif bileşiklerdir. Dünyada Son 10 yılda mikroorganizmaların ilaçlara karşı gösterdiği direnç aşırı şekilde artmıştır. Bundan dolayı mikrobiyel enfeksiyonları tedavi için yeni anti-efektif bileşiklerin sentezine acil ihtiyaç vardır. Farklı beş üyeli heterosiklik bileşikler arasında 1,3,4-tiyadiazoller ve onun türevleri biyolojik aktivitelerinden dolayı heterosiklik bileşiklerin önemli bir sınıfını oluşturmaktadır. 2,5-disübstitüe-1,3,4-Tiyadiazoller antibakteriyel, antienflamatuar, antifungal, anti-tuberkular, antiviral, antioksidant, antitumöral, antiflammator, antikonvulsant gibi çeşitli biyolojik özelliklerinden dolayı önemli oranda dikkat çekmektedir. İlaveten hipertansiyon, şizofreni, HIV enfeksiyonu bakteriyel DNA giraz B inhibitörü olarak da son zamanlarda uygulamaları bulunmaktadır. Son yıllarda 2,5-disübstitüe-1,3,4-tiyadiazol bileşikleri yoğun olarak çalışılmıştır. 1,3,4-tiyadiazol içeren ilaçlardan ticari olarak bulunanlar; desaglibuzole, asetazolamid ve furidiazin’dir. Kimyasal araştırmalarda bilgisayar kullanılarak yapılan kimyasal hesaplamalar, sağlık, genetik, tarım, endüstri ve teknolojide kullanım alanları nedeniyle büyük öneme sahip birçok yeni molekülün gelişim sürecini hızlandırması ve kaynak sağlaması açısından önemlidir. Aldehit ve ketonların, primer aminlerle susuz ortamda reaksiyonları sonucu, zayıf bazik özellik gösteren kondenzasyon ürünlerine Schiff bazları denir. Yapısında >C=N- bağı içeren Schiff bazları 1869 yılında Alman Kimyager Hugo Schiff tarafından bulunmuştur. Schiff bazları çeşitli alanlarda oldukça yaygın olarak kullanılan organik bileşiklerdir. Boyarmadde ve pigment olarak, korozyon inhibitörü, katalizör, polimer stabilizatörü olarak kullanımlarının yanı sıra oldukça geniş bir biyolojik aktiviteye de sahiptirler. Aynı zamanda metal komplekslerin kalitatif ve kantitatif tayinlerinde, ilaç sanayinde, tarım alanında, suların sertliğinin giderilmesinde, radyoaktif maddelerin zenginleştirilmesinde, roket yakıtı hazırlanmasında, antioksidan, dezenfektan ve stabilizatör maddelerin sentezinde kullanım alanı bulmaktadır. Bu bileşikler, koordinasyon kimyasında en sık kullanılan ligandlardır. Ligand, koordinasyon bileşiklerinde katyona veya merkez atomuna bağlı olan yüklü veya yüksüz gruplara denir. Teklif ettiğimiz projede; Prazin-2,3-dikarboksilik asit, prazin-2,5-dikarboksilik asit, prazin-2,6-dikarboksilik asit, tiyofen-2,3-dikarboksilik asit, tiyofen-2,4-dikarboksilik asit, tiyofen-2,5-dikarboksilik asit bileşikleri kullanılarak 1,3,4-tiyadiazol türevleri sentezlenecektir. Elde edilen 1,3,4-tiyadiazol bileşikleri p-hidroksibenzaldehit ile etkileştirilerek shiff bazları elde edilecektir. Elde edilen bileşiklerin UV, IR, 1H-NMR ve 13C-NMR spektrumları çekilerek yorumlanacaktır. Son olarak elde edilen bileşiklerin kuantum kimyasal hesaplamaları yapılacaktır. Anahtar Kelimeler: 1,3,4-Tiyadiazol, shiff bazı, IR, NMR, inhibitör