Sosyal Ve Sosyal Olmayan Davranışsal Ketlenmenin Otizm Spektrum Bozukluğu Ve Anksiyete İle İlişkisi

Abstract

Otizm Spektrum Bozukluğu (OSB) erken gelişim dönemlerinde ortaya çıkan, yaşam boyu devam eden, toplumun %1’ini etkileyen heterojenik bir nöro-gelişimsel bozukluktur. Bu bozukluğun tanısının konulabilmesi için çeşitli şiddetde ve klinik presentasyonda gözlemlenebilen iki ana tanı kriterinin görülmesi beklenir:(i) Sosyal etkileşim ile iletişimde problemler ve (ii) kısıtlı, tekrarlayan davranış, ilgi ve faaliyetler ile duyu bütünlemede anomaliler. Bu tanı kriterlerine ek olarak yapılan çalışmalar OSB’li bireylerde anksiyete problemlerinin çok yaygın olduğunu göstermiştir. OSB’de anksiyete araştırmaları mevcuttur ancak bu eş zamanlı görülmenin nedeni hala anlaşılamamıştır. Bunun bir nedeni bu çalışmaların genellikle OSB tanısı almış okul çağı çocukları ile yürütülmüş olmasıdır. Bu dönemde kendini ful manifesto eden OSB ve anksiyete semptomları diğer çevresel ve genetik faktörlerle de birleşerek bu eş görülmenin sebebini anlamamızı engelliyor olabilir. Alternatif olarak risk metodu kapsamında yapılan çalışmalar erken gelişim dönemlerine odaklanarak, yani OSB ve anksiyete semptomlarının ful manifestosundan önce bu eş görülmeye odaklanarak bir açıklama getirmeye yardımcı olabilir. Normal gelişim gösteren popülasyonda yapılan çalışmalar 2-3 yaş civarında da gözlenen mizaç özelliklerinden Davranış Ketlemesini (DK) daha sonraki gelişim dönemlerindeki anksiyete problemlerini belirlediği gözlenmiştir. Bu çalışmada amaç OSB riskinde olan çocukların 2 ve 3 yaşlarında çoklu metod yaklaşımı kullanılarak oluşturulan sosyal ve sosyal olmayan DK faktör skorlarının OSB ve anksiyete ile olan ilişkisini incelemektir.