Browsing by Author "Sağlam, Fadime"

Now showing 1 - 3 of 3

Dynamic site index models sensitive to ecoregional variability for Scots pine stands in Western Black Sea Region of Türkiye.
(2024-10-08) Sağlam, Fadime; Sakici, Oytun Emre
Site productivity, defined as the production amount of the stand at a specific age, has a significant impact on the growth of the stand and site index is used as an indicator of site productivity. The objective of this study is to develop ecoregion-based dynamic site index models for Scots pine (Pinus sylvestris L.) stands in the Kastamonu and Sinop regions of Türkiye. The mixed-effects modeling approach allowing for the inclusion of ecoregions in the models was used to develop dynamic site index models, and the models derived from seven base models were tested. The best model was selected based on statistical criteria. As a result of statistical analyses and graphical examinations, the King-Prodan model was found to yield the best predictive results in terms of growth patterns. The site index model based on the King-Prodan method produced a coefficient of determination (R) of 0.977. The statistical criteria for this model are as follows: Akaike information criterion (AIC) of 4931.052, Bayesian information criterion (BIC) of 4968.933, root mean square error (RMSE) of 1.218, and mean error (ME) of - 0.036. The F-test was used to test whether there was a statistically significant difference in dominant heights between ecoregions. The results demonstrated that the dominant heights exhibited statistically significant differences among the ecoregions. Consequently, it is of paramount importance to utilize ecoregion-based dynamic site index models in order to achieve reliable and accurate predictions.
Kastamonu ve Sinop yöresi doğal sarıçam (pinus sylvestris l.) meşcereleri için ekolojik tabanlı büyüme modelleri
(Fen Bilimleri Enstitüsü, 2021-11) Sağlam, Fadime
Bu çalışmada Kastamonu ve Sinop yöresi saf ve doğal sarıçam meşcereleri için ekolojik tabanlı büyüme modelleri (meşcere, çap dağılım ve tek ağaç modelleri) ile çap-boy ve dinamik bonitet endeks modelleri geliştirilmiştir. Bu amaçla çeşitli ekolojik faktörlerin birlikte değerlendirilmesiyle oluşan ekolojik bölge sınıflaması modellerde altlık olarak kullanılmış ve ekorejyonlar arasında farklılıklar araştırılmıştır. Çalışma materyali olarak 292 örnek alan ve 268 örnek ağaçtan elde edilen veriler kullanılmıştır. Karışık etkili modelleme yaklaşımı ile yapılan tahminlere ilişkin ekolojik farklılıklar Doğrusal Olmayan Ekstra Kareler Toplamı Testi kullanılarak karşılaştırılmıştır. İlgili test sonucunda model tahminleri bakımından ekorejyonlar arasında farklılıklar olduğu ortaya konulmuş olup ekolojik tabanlı modellerin kullanılması uygun bulunmuştur. Çalışma sonucunda, çap-boy modeli olarak Sharma ve Parton (2009) tarafından modifiye edilen “d” tesadüfi etki parametreli genelleştirilmiş çap-boy modeli (DH10) en başarılı bulunmuştur (R 2 =0,951). Bonitet endeks modellerinden “c” tesadüfi etkili parametreye sahip King-Prodan dinamik bonitet endeks modeli (R 2 =0,977) büyüme kanuniyetleri bakımından sunduğu başarılı sonuçlar ile en uygun model olarak seçilmiştir. Meşcere orta çapı, orta boyu, ağaç sayısı, göğüs yüzeyi ve hacmi için sırasıyla Pienaar modeli (M4) için “c” parametresi, Coble modeli (M2) için “c” parametresi, Clutter modeli (M3) için “a” ve “c” parametreleri, Pienaar modeli (M4) için “b” ve “c” parametreleri ve Pienaar modeli (M4) için “b” ve “c” parametreleri en başarılı sonuçları vermişlerdir. Modellere ilişkin R 2 değerleri sırasıyla 0,832; 0,972; 0,855; 0,944 ve 0,940’tır. Çap dağılım modellerinin geliştirilmesinde olasılık yoğunluk fonksiyonlarından yararlanılmış ve Johnson SB dağılımı tüm ekorejyonlarda en başarılı sonuçlara ulaşmıştır. Tek ağaç modelleri, ağaca ilişkin göğüs çapı yanında meşcere yaşı, bonitet endeksi, sıklık derecesi ve meşcere orta çapı gibi meşcere özellikleri ile yarışma endekslerine bağlı olarak son 5 yıllık çap artımlarını tahmin etmek üzere geliştirilmiş olup R2 değeri 0,691’dir. Kastamonu ve Sinop yöresi doğal sarıçam meşcerelerinde istatistiksel ve grafiksel incelemeler sonucunda ekolojik farklıklar ortaya konulmuş olup, her bir ekorejyon için bonitet endeks tabloları ile sıklığa bağlı hasılat tabloları düzenlenmiştir.
Taşköprü Orman İşletme Müdürlüğü karaçam (Pinus nigra J.F. Arnold) meşcereleri için topraküstü biyokütle tablolarının düzenlenmesi ve uyumlu biyokütle-hacim denklemlerinin geliştirilmesi
(Kastamonu Üniversitesi, 2016) Sağlam, Fadime
Bu çalışmada, Kastamonu Orman Bölge Müdürlüğü’ne bağlı Taşköprü Orman İşletme Müdürlüğü saf karaçam meşcereleri için tek ağaç bazında topraküstü biyokütle tablolarının düzenlenmesi ve uyumlu biyokütle-hacim denklemlerinin geliştirilmesi amaçlanmıştır. Çalışma materyali olarak; meşcerelere ilişkin gelişme çağı, kapalılık ve yetişme ortamı farklılıklarının temsil edilebilmesi amacıyla farklı gelişme çağı, kapalılık ve bonitet sınıflarına dağıtılan örnek alanlarda göğüs yüzeyi orta çapları belirlenerek her bir örnek alandan, hesaplanan bu çap değerine en yakın en az bir adet örnek ağaç seçilmiştir. Bu amaçla saf ve doğal karaçam meşcerelerinden alınan 85 adet örnek alanda toplam 127 adet örnek ağaç üzerinde ölçümler gerçekleştirilmiştir. Ağaç bileşenlerinin biyokütle miktarlarını ve topraküstü toplam biyokütleyi veren biyokütle denklemlerinin geliştirilmesinde Regresyon Yöntemi’nden yararlanılmıştır. Her bir biyokütle bileşeni ve tüm ağaç için fırın kurusu ağırlıklara bağlı olarak 18 adet tek girişli ve 21 adet çift girişli biyokütle denklemi denenmiştir. Tüm parametreleri anlamlı bulunan denklemler 4 istatistiksel ölçüte göre değerlendirilmiş ve en başarılı bulunan denklemler belirlenerek tek ve çift girişli biyokütle tabloları düzenlenmiştir. Elde edilen sonuçlara göre; gövde odunu, kabuk, dal ve yaprak biyokütlesi ile topraküstü toplam biyokütle için geliştirilen en başarılı tek girişli denklemlere ilişkin belirtme katsayısı (R2) değerleri sırasıyla 0,959, 0,949, 0,889, 0,840 ve 0,979 iken, en başarılı çift girişli denklemler için de bu değerler sırasıyla 0,971, 0,883, 0,618, 0,613 ve 0,965 olarak belirlenmiş, uyumlu biyokütle-hacim denklemleri için ise 0,965-0,972 aralığında değerler elde edilmiştir.