Browsing by Author "Muhammed SALMAN"

Now showing 1 - 6 of 6

5 Yaş Okulöncesi Çocuklarda Atık Kâğıtların Değerlendirilmesi ve Çevre Bilincinin Kazandırılması
(2016-01-01) Muhammed SALMAN; Atila ÇAĞLAR; Azize ONUR
Atıkların değerlendirilmesi hem ekonomik olarak geri kazanım hem de çevre koruması açısından önemlidir. Atıkların değerlendirilmesi ve çevrenin korunması ile ilgili eğitim okulöncesi dönemde başlamaktadır. Yapılan çalışmalarda erken yaşlarda verilen çevre eğitiminin etkisinin yaşam boyu devam ettiği görülmüştür. Bu nedenle çocuk eğitiminde atık değerlendirme ve çevre koruma etkinlikleri farkındalık sağlama açısından oldukça önemlidir. Bu çalışmada beş yaş grubu çocuklarında kâğıt israfının önüne geçebilmek ve çocuklarda atık kâğıt değerlendirme bilinci kazandırmak amaçlanmıştır. Çalışmanın ilk kısmında, çocukların kâğıt kullanımları dikkatle gözlemlenmiş, kâğıt oluşumu resimler, videolar ve slaytlar ile desteklenip anlatılmıştır. Sonraki kısmında eski gazeteler kullanılarak birlikte kâğıt hamuru hazırlamış ve kâğıt yapımında kullanılabilecek kâğıt parçaları oluşturulmuştur. Hazırlanılan kâğıtlara serbest resimler yapılarak sınıf içinde sergilenmiştir. Sonuç olarak çocuklarda atıkların değerlendirilmesine karşı olumlu yönde değişimler gözlemlenmiştir.
An Investigation of the Science Curriculum in Terms of the European Qualifications and Turkish Qualifications Framework
(2022-01-01) Muhammed SALMAN; Adem YILMAZ
This study aimed to investigate the science curriculum of 2018 for Turkey according to the Turkish Qualifications and European Qualifications Framework. Document analysis, which is one of the qualitative research approaches, was used in the research process. While collecting the data, the science curriculum of 2018 for Turkey was examined comprehensively and sub-lists were created in various categories (viz. both at the grade level and at the level of acquisitions) to ensure uniformity in the research process. Afterward, coding was carried out by checking each acquisition to specify their suitability to one of the eight key competency levels previously specified. Descriptive and content analysis were used while analyzing the data. As a result of the study, it was seen that the special objectives of the curriculum and the field-specific skills were not distributed in a balanced way in terms of key competencies. In addition, it was determined that the digital competence field was not adequately covered at the level of skills and acquisitions. These competencies are not able to adequately meet the needs of the curriculum of other subjects. At this point, it can be suggested to organize key competencies according to the related subjects.
Analysis of Geography and Biology Teachers’ Self-Efficacy in Environmental Education
(2018-04-01) Muhammed SALMAN; Mustafa KIŞOĞLU; Tahsin YILDIRIM
Teachers have an important role in raising environmental awareness in individuals throughenvironmental education and thus preventing environmental problems. For this reason, the self-efficacylevel of teachers in environmental education is crucial. This study aims at determining the self-efficacylevels of geography and biology teachers and analyzing these levels according to different variables(gender, subject field, years of service, and participation in scientific events related to environmentaleducation). The study was conducted through the survey model, and the study group consisted of 91geography and biology teachers (41 female, 50 male) employed at high schools in Aksaray Province citycenter. The “Environmental Education Self-Efficacy Scale” was used in the study as data collection tool.The scale consisted of 2 dimensions, namely subject knowledge and teaching strategy, and 24 items intotal. Items in the survey were scaled between 0-100 points (with 10 points distance). Data collected wasanalyzed through Mann-Whitney-U and Kruskal Wallis tests, which are both nonparametric tests.Findings of the study suggest that the geography and biology teachers have a high level of self-efficacyin environmental education. Furthermore, no significant difference based on gender, subject, or years ofservice was found between the points the teachers obtained overall and from sub-dimensions. However, it was determined that the overall and sub-dimension points of the teachers who participated in scientificevents related to environmental education were statistically higher than of those who did not participatein such events. Lastly, the study proposes different suggestions in the light of these findings.
İlkokul ve Ortaokullarda Çevre Eğitimi Verecek Olan Öğretmen Adaylarında Çevre Sorunlarına Yönelik Davranışların Araştırıl- ması1
(2016-06-01) Tahsin YILDIRIM; Muhammed SALMAN; Ali SÜLÜN; Mustafa KIŞOĞLU
Yapılan bu çalışmanın amacı mezun olduklarında çevre eğitimi verecek olan fen bilgisi, sınıf ve sosyal bilgiler öğretmen adaylarının sorumlu çevresel davranışlarının farklı değişkenler açısından incelenmesidir. Tarama modeliyle gerçekleştirilen betimsel bir araştırma olan çalışmanın örneklemini ülkemizin İç Anadolu Bölgesinde bulunan bir üniversitenin fen bilgisi, sınıf ve sosyal bilgiler öğretmenliği anabilim dalı birinci ve dördüncü sınıfında okuyan 344 öğretmen adayı oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak Güven ve Aydoğdu (2012) tarafından geliştirilen 40 maddelik "Çevre Sorunlarına Yönelik Davranış Ölçeği" kullanılmıştır. Çalışma sonucunda öğretmen adaylarının çevresel davranış ölçeği puan ortalamalarının, ölçekten alınabilecek ortalama puanın üzerinde olduğu bulunmuştur. Ayrıca çalışma sonunda öğretmen adaylarının çevresel davranışlarının adayların cinsiyetlerine, çevre kuruluşlarına üyeliklerine ve öğrenim gördükleri anabilim dallarına göre farklılaşmadığı belirlenmiştir. Resmi kuruluşlar tarafından düzenlenen çevresel etkinliklere katılan öğretmen adaylarının davranış ölçeği puanları katılmayanlara göre istatistiksel olarak daha yüksektir. Birinci ve dördüncü sınıfta okuyan öğretmen adaylarının çevresel davranış ölçeği puanları arasında ise dördüncü sınıfta okuyan öğretmen adaylarının lehine anlamlı bir farklılık vardır. Tespit edilen bu farklılık fen bilgisi öğretmenliği anabilim dalında anlamlı iken diğer iki anabilim dalında anlamlı değildir.
Öğretmen Adaylarının Ekolojik Vatandaşlık Düzeylerinin Karşılaştırılması
(2019-01-01) Cevdet UYSAL; Muhammed SALMAN; Kadir KARATEKİN
Büyük çevre felaketlerini önlemek ve oluşan çevre sorunlarına çözüm bulmak, içinde yaşadığımız yüzyılın önemli gündem maddelerinden birisi olmuştur. Ancak 20. Yüzyılın ikinci yarısından itibaren küresel boyutlara ulaşan çevre sorunları ile mücadelede pek de başarılı olunduğu söylenemez. Çevre sorunlarının çözümüne bu sorunlara neden olan insanoğlunun davranışlarını değiştirmekle başlanabilir. Bunun en etkili yolu ise eğitimdir. Eğitim makbul vatandaş yetiştirmenin önemli bir aracıdır. Günümüzde makbul vatandaş aynı zamanda ekolojik vatandaştır. Ekolojik vatandaş kendi haklarını koruduğu gibi doğanın da haklarını koruyan vatandaştır. Bunun için sorumluluk alır. İçinde yaşadığımız dünyayı korumak ve geleceğe taşımak için aktif rol oynar ve adalet duygusuyla hareket eder. Bu yeni vatandaşlık anlayışının bireylere kazandırılmasında öğretmenler önemli bir rol oynamaktadır. Çocukların ekolojik vatandaş olmalarında özellikle okulöncesi öğretmenleri, sınıf öğretmenleri, sosyal bilgiler öğretmenleri ve fen bilimleri öğretmenleri etkili olmaktadır. Dolayısıyla Eğitim Fakültelerinde öğrenim gören öğretmen adaylarının ekolojik vatandaşlık düzeyleri öğretmen olduklarında çocukların ekolojik vatandaş olmalarında etkili olacaktır. Bu araştırmanın amacı da farklı branşlarda öğrenim gören öğretmen adaylarının ekolojik vatandaşlık düzeylerini tespit etmek ve bir karşılaştırmasını yapmaktır. Bu amacı gerçekleştirmek için sınıf öğretmenliği, sosyal bilgiler öğretmenliği, fen bilgisi öğretmenliği ve okul öncesi öğretmenliği branşlarında öğrenim gören toplam 528 öğretmen adayına Karatekin ve Uysal (2018) tarafından geliştirilen Ekolojik Vatandaşlık Ölçeği (EVÖ) uygulanmıştır. Betimsel tarama modeli kullanılarak yapılan bu araştırmanın sonucunda öğretmen adaylarının orta düzeyde ekolojik vatandaş oldukları görülmüştür. Öğretmen adaylarının ekolojik vatandaşlık düzeyleri üzerinde öğrenim gördükleri öğretmenlik branşının bir etkisinin olmadığı görülmüştür. Sorumluluk boyutunda sınıf öğretmenliği branşında öğrenim gören öğretmen adaylarının aldıkları toplam puanlar; sosyal bilgiler ve okulöncesi öğretmenliği branşlarında öğrenim gören öğretmen adaylarının aldıkları toplam puanlara göre anlamlı bir farklılık göstermiştir. Araştırmaya katılan öğretmen adaylarının en düşük puan aldıkları boyut katılım, en yüksek puan aldıkları boyut ise hak ve adalet boyutudur.
OKUL ÖNCESİ ÖĞRETMENLERİNİN FEN ETKİNLİKLERİNE İLİŞKİN YETERLİLİKLERİ İLE FEN ÖĞRETİMİNE KARŞI TUTUMLARI ARASINDAKİ İLİŞKİNİN İNCELENMESİ
(2024-06-01) Muhammed SALMAN; Esma TÜRKYILMAZ
Okul öncesi öğretmenlerin fen etkinliklerine ilişkin yeterlilikleri ile fen öğretimine karşı tutumlarının birtakım değişkenler açısından inceleyerek aralarındaki ilişki ve farklılıkları ölçerek ortaya çıkarmaktır. Çalışmada araştırma yöntemi olarak durum saptamaya yönelik araştırma Tarama Yöntemi kullanılmıştır. Betimsel yöntemde var olan durum ya da bireyler kendi koşulları içerisinde tanımlanmaya çalışılmaktadır. Bu sebeple okul öncesi öğretmenlerin fen etkinliklerine ilişkin yeterlilikleri ile fen öğretimine karşı tutumları arasındaki ilişkiyi incelemeyi hedefleyen bu çalışmada değişkenler arasında değişimin varlığını tespit etmek için tarama modeli esas alınmıştır. Veri elde etmede Özbey ve Sinanoğlu tarafından geliştirilen yeterlilik ölçeği ile Cho vd. tarafından geliştirilen tutum ölçeği kullanılmıştır. Veriler SPSS 22.0 programı kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırmanın evrenini Kastamonu ilindeki okul öncesi öğretmenleri oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklem çalışma grubunu 2016-2017 eğitim öğretim yılında Kastamonu ili merkez okulları ve ilçelerindeki Milli Eğitim Bakanlığı’na bağlı resmi ve özel anaokulları ile ilköğretimde görev yapan basit seçkisiz örneklem yöntemi ile oluşturulmuş toplam 184 okul öncesi öğretmeni oluşturmaktadır.Araştırmanın veri analizinden elde edilen sonuçlara göre okul öncesi öğretmenlerine uygulanan tutum ölçeğinin rahat-rahatsızlık alt boyutu ile yeterlilik ölçeğinin kullanılan materyaller ve yöntemler alt boyutları arasında pozitif ilişki görülmüştür. Tutum ölçeğinin öğretim öncesi hazırlık alt boyutu ile yeterlilik ölçeğinin uygulamaya ilişkin bilgi düzeyi arasında olumlu yönde anlamlı ilişki olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Tutum ölçeğinin gelişimsel uygunluk alt boyutu ile yeterlilik ölçeğinin uygulamaya ilişkin bilgi düzeyi alt boyutları arasında da pozitif yönde anlamlı bir ilişki olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Okul öncesi öğretmenlerinin fen etkinlikleri yeterliliği arttıkça fen öğretimine karşı tutumlarının da arttığı saptanmıştır.