ALTINÖZ, Eda2019-11-072019-11-072019http://hdl.handle.net/20.500.12597/1087Antibiyotik kelimesi Yunanca’da anti ve bios kelimelerinden türetilmiş olup, antibiyotik maddesi olarak küf mantarı, bitkiler gibi natürel kaynaklarda bulunanlardan veya yapay ortamlardan üretilerek elde edilebilmektedir ve bu madde sayesinde mikroorganizmaların canlılıkları durdurulabilmekte ya da öldürülebilmektedir. Fakat bir takım sebeplerden dolayı antibiyotiklere karşı direnç gelişimi gözlemlenmiş ve antibiyotiklerin etkisinde değişim ortaya çıkmıştır. Antibiyotiklerin çeşitli etki mekanizmaları vardır ve etki ettikleri bir takım hedefler bulunmaktadır. Karşımıza çıkan bu antibiyotiğe karşı gelişen direnç yolları, doğal veya kazanılmış olabilmektedir. Antibiyotik direncine karşı etki gösteren nedenlerden biri de efflux (dışa atım) pompalarıdır. Bu pompalar vasıtasıyla antibiyotik ya da kimyasal maddelerin bakteri içerisinden dış ortama salınması sebebiyle antibiyotik, bakteri içerisinde işlevini yerine getirememektedir. Pompa tipleri 5 süper aile olarak bilinen MDR, SMR, MATE, ABC ve MATE türleridir. Bugüne kadar PAβN, INF55, CCCP ve buna benzer birkaç efflux pompa inhibitörü keşfedilmiş olup, bu konu ile ilgili bilimsel çalışmaların tüm hızıyla devam ettiği bilinmektedir. Bu tez çalışmasında farklı kültürlerden izole edilmiş çoklu ilaç direncine sahip Escherichia coli suşlarında, efflux pompa inhibitörleri olarak bilinen verapamil, tiyoridazin HCl ve PAβN bileşikleri antibiyotikler ile kombine kullanılarak, suşlardaki efflux pompaları inhibe edilmeye çalışılmış ve olumlu sonuçlar alınmıştır. Sonuç olarak; verapamil için inhibisyon etkisi %98,41; tiyoridazin HCl için %96,82 ve PAβN için ise %38,09 olup, en fazla etki verapamil ve tiyoridazin HCl’de gözlemlenmiştirtrinfo:eu-repo/semantics/openAccessAntibiyotik, antibiyotik direnci, efflux pompaları, inhibitör.masterThesis