ÖZKAN, Osman Emre2024-01-282024-01-28https://hdl.handle.net/20.500.12597/18898İlk defa 2007 yılında kabul edilen ve daha sonra günümüze kadar güncellenerek gelen “Binaların yangından korunması hakkında yönetmelik” kapsamında cephe ve çatı gibi bina bölümlerinde ahşap malzemenin kullanılması ile ilgili bazı kısıtlamalar bulunmaktadır. Örneğin, ilgili yönetmeliğin 27. maddesinde “(1) Dış cephelerin, bina yüksekliği 28.50 m’den fazla olan binalarda zor yanıcı malzemeden ve diğer binalarda ise en az zor alevlenici malzemeden olması gerekir” denilmiştir. Daha önce TSE’nin Tuzla’da bulunan yapı malzemeleri yangın ve akustik laboratuvar tarafından TS EN 13501- 1’e göre yapılan deney sonuç raporlarında herhangi bir işlem uygulanmamış ahşabın normal alevlenici sınıfında yer aldığı tespit edilmiş böylece en az zor alevlenici sınıfın gereklilikleri sağlayamadığı tespit edilmiştir. Son yıllarda estetik ve sıcak görüntüsünden dolayı ahşap malzemenin dış cephelerde kullanılması artarak devam etmektedir. Ancak, bu yönetmelik ile birlikte ahşap malzemenin binaların dış cephelerinde yanmaya karşı korumasız bir şekilde kullanılması imkânsız hale gelmiştir. Dahası, dış cephelerde kullanılacak ahşap malzemenin yanmaya karşı bazı tedbirler alınarak en az zor alevlenici malzeme sınıfına yükseltilmesi zorunlu olmuştur. İç cephelerdeki her türlü ahşap yüzeylerde kullanılmak üzere TS EN 13501 standardına uygun, B-s2,d0 (DIN 4102 B1) geliştirilen yangın geciktirici vernikler piyasada mevcuttur. Ancak bu vernikler iç ortam için önerilmekle birlikte dış cephe kaplama gibi kullanım yerlerinde yıkanma ve dış ortam etkilerinden dolayı etkinliklerini zamanla kaybetmektedirler. Bu sebepten dolayı, bu proje kapsamında dış cephelerde uzun yıllar yangına, çürümeye ve rutubete karşı güvenle kullanılabilecek bir sistem geliştirilmesi bu projenin orta ya çıkış noktası olmuştur.