Okutman Samet YÜCE, Okutman Muhammed Hayati TABANKARATEKİN, Kadir2024-01-282024-01-28https://hdl.handle.net/20.500.12597/18338Genel çerçevesi itibariyle Erasmus programı 1987 yılında Avrupa Komisyonu tarafından Avrupa ülkeleri arasında üniversite gençlerinin eğitim alanında değişimi üzerine kurulmuştur. Ortalama 6 yıllık projeler dahilinde, sırasıyla Sokrates, Sokrates II, Hayat Boyu Öğrenme ve son olarak da (2014-2020) Erasmus+ adı altında öğrenim hareketliliği projesi yürütülmektedir. 2015 yılı itibariyle, 1987’de başladığından bu yana Erasmus’tan yararlanan öğrenci sayısı 3 milyonu aşmıştır ve 2014-2020 yılları arası için öngörülen bütçe miktarı yaklaşık 15 milyar avrodur. 28 Avrupa Birliği ülkesi ve 6 (Türkiye bu grupta yer almaktadır) Avrupa Birliği dışı ülke olmak üzere 34 ülke doğrudan programdan yararlanmaktadır. Türkiye’nin ülke olarak bu programa katılması ise 2004 yılında olmuştur. 2004’ten bu yana 70 bin’in üzerinde Türk öğrencisi Erasmus programından yararlanarak program dahilindeki ülkelerde eğitim görmüştür. Avrupa Birliği üyesi olmayan bir ülke öğrencisi için kuşkusuz Erasmus programı büyük bir fırsattır. Her şeyden önce sosyo ekonomik durumu itibariyle yurt dışına çıkması mümkün olmayan, başarılı ve dil bilen Türk üniversite öğrencilerine bu program vasıtasıyla hibe verilerek bu imkan sağlanılmaktadır. Turistik veyahut başka nedenlerle vize almanın zor olarak adlandırılabileceği ülkelere Erasmus programıyla vize almak nispeten daha kolay olmaktadır. Dahası, Türk öğrencilerin Avrupa (ki eğitim çıktıları ortadadır) tarzı eğitim alma şansı programın yadsınamaz ilgi çekici noktalarındandır. Bu imkânı kullanarak eğitim gören Türk öğrenciler tarafından 33 ülke arasında en çok tercih edilen iki ülkeden birisi Polonya’dır (diğeri Almanya). Yaklaşık 2 bin Türk öğrenci her yıl Polonya’da eğitim görmeyi tercih eder hale gelmiştir. Küreselleşmenin ortaya çıkardığı imkânlardan biri olarak görülen Erasmus programıyla Polonya’daki üniversitelerde öğrenim gören Türk öğrencilerin ve Polonyalı öğrencilerin küresel vatandaşlık algıları ve öğrenim görülen üniversitelerdeki akademisyenlerin Türk öğrencilere bakışı araştırılmaya değer görülmektedir. Çünkü yurt dışı eğitim imkânı küreselleşmenin önemli boyutlarından biri olarak değerlendirilmektedir. Bu noktada Türk öğrencilerle ve Polonyalı öğrencilerle birlikle küresel vatandaşlık konusunda yapılacak bir araştırma hem küreselleşme hem de Türkiye’nin Avrupa Birliği’yle ilişkileri açısından Türk öğrencilerin küresel vatandaşlık düzeylerindeki farklılıkları ortaya koyacaktır. Elde edilebilecek sonuçlar Türkiye-AB ilişkilerinin geleceği açısından bir ipucu olabilme potansiyelini taşımaktadır.